Hiszpańsko-włoski ognisty mariaż dwóch piersi

Jak doszło do tego mariażu, ano z powodu kompletnej niemożności zdecydowania się czy wolimy wakacje włoskie, czy hiszpańskie. Wybór trudny bo przecież wakacje to bardzo istotny w życiu każdego człowieka czas i trzeba wybrać dobrze, żeby nie mieć wrażenia że się je straciło. Każda z opcji miała zwolenników zajadle broniących swoich racji, nikt nie zamierzał ustąpić. Z jednej strony na szali „Rzymskie wakacje”, „Pod słońcem Toskanii” i „Amore i amaretti”, z drugiej „Andaluzja Ole” i „Cień wiatru” czy wyprawy do winnic regionu Rioja. Jak już wspomniałam obie frakcje nie były skore do kompromisu, co robić kiedy każdy zajadle broni swego stanowiska, a wakacje tylko raz w roku. Postanowiono zatem pogodzić się na grillu i przygotować autorskie wersje potraw, a po przygotowaniu i degustacji poddać pod głosowanie i tym sposobem wybrać: włoskie czy hiszpańskie smaki. Jury próbowało, smakowało i przystąpiło do wydania werdyktu. Niestety po jego ogłoszeniu pozostaliśmy w punkcie wyjścia. Wakacje spędziliśmy na dzikich polach z czego zresztą jesteśmy zadowoleni bo udało nam się przeprowadzić niezbędne prace porządkowo-remontowe a i pogoda dopisała. Może wam uda się rozsądzić, a z werdyktu skorzystamy z ochotą w przyszłym roku :)

Składniki wersja hiszpańska:
podwójna pierś kurczaka zagrodowego
12 plastrów szerokiego chorizo
1 garść orzechów włoskich
2-3 łyżki suszonej wędzonej papryki


Składniki wersja włoska:
podwójna pierś kurczaka zagrodowego
około 1 szklanki suszonych pomidorów w oliwie
10-15 czarnych oliwek
Suszona bazylia lub zioła prowansalskie


Do obu wersji:
około litra przegotowanej wody
2,5 łyżki soli
1-2 łodygi selera naciowego (niekoniecznie)
pieprz do smaku
sznurek do wiązania wędlin

Do sporego naczynia wlać wodę, dodać sól, włożyć obie piersi (woda powinna je przykryć) i na wierz ułożyć grubo krojony seler naciowy. Tak przygotowane piersi odstawić do lodówki na kilka godzin (ja, tak przygotowane, wstawiam na całą noc). Następnego dnia wyjąć z zalewy osuszyć i najpierw odseparować ewentualne kostki i chrząstki. Podzielić na pół i każdą pierś nadciąć w poprzek zaczynając od grubszej części. Powstanie coś na kształt rozłożonej książki. Teraz można piersi lekko roztłuc (ja tego nie robię). Wnętrze każdej piersi oprószyć pieprzem i dwie z nich posypać wędzoną papryką, a dwie suszoną bazylią lub ziołami prowansalskimi (można zastosować też włoską mieszankę ziół trzeba tylko uważać by była bez soli). Na piersiach paprykowych ułożyć plastry chorizo, a tuż przy końcu cieńszej strony orzechy (tak by były na całej długości piersi). Zwijać ciasno wzdłuż dłuższego boku i związać podobnie jak szynkę sznurkiem do wędlin. Z wierzchu dokładnie oprószyć wędzoną papryką. Przystąpić do przygotowania wersji włoskiej. Na oprószonej włoskimi ziołami piersi, tuż przy cieńszej stronie, ułożyć suszone pomidory i czarne oliwki i ponownie zwinąć wzdłuż dłuższego boku i ciasno związać sznurkiem do wędlin. podobnie jak szynkę. Z wierzchy posypać tymi samymi ziołami których użyliśmy do środka. Teraz już pozostaje tylko grillowanie.

1. Grill kulisty z pokrywą (w pokrywie zasuwa powietrza) i z popielnikiem.
2. Ułożyć brykiet z podpałką, lub tradycyjnie, najpierw małe gałązki (chrust) i na nich brykiet na połowie rusztu, na drugiej połowie umieścić naczynie z wodą.
3. Kiedy brykiet będzie rozgrzany wrzucić garść zrębków (chipsów) olchowo-bukowych. Idealnie sprawdzają się zrębki z jabłoni, śliwy i wiśni.
4. Ułożyć piersi obtoczone w przyprawach na połowie rusztu bezpośrednio nad naczyniem z wodą i przykryć kopułą grilla, a jeśli jest na kopułce regulacja ustawić na minimalne wydostawanie się dymu.
5. Wędzić około 1,5-2 godziny.

Uwaga. Tak przygotowane piersi można upiec też w piekarniku nagrzanym do około 200 stopni przez 30-35 minut. W piekarniku również można umieścić naczynie z wodą bezpośrednio pod ułożonymi na ruszcie piersiami. Niestety nie będą miały charakterystycznego zapachu dymu, ale myślę, że też będą dobre.